ਪੇਸ਼-ਏ-ਨਜ਼ਰ ਹੈ ਜਸਵੀਰ ਹੁਸੈਨ ਦੀਆਂ ਨਵੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ।
ਉਮੀਦ ਹੈ ਕਿ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਢੁੱਕਵੀਂ ਟਿੱਪਣੀ ਵੀ ਜ਼ਰੂਰ ਦਿਓਗੇ ਜੀ।
---
ਜੀਵਨ
--
ਜੀਵਨ
ਸਿਫ਼ਰ ਤੋਂ ਸਫ਼ਰ ਦੇ ਰਾਹ
ਨਿਸ਼ਬਦ ਤੋਂ ਸ਼ਬਦ
ਬੀਜ ਤੋਂ ਬੂਟਾ
ਬੁੰਦ ਤੋਂ ਸਾਗਰ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆ
ਨਿਰੰਤਰ
ਲਗਾਤਾਰ
ਆਦਿ ਤੋਂ ਅੰਤ
ਤੇ
ਫਿਰ
ਅੰਤ ਤੋਂ
ਅਨੰਤ ਹੋਣ ਤੱਕ...
----
ਗ਼ਜ਼ਲ
-
ਬੀਤ ਚੁੱਕੇ ਵਕਤ ਨੂੰ ,ਮੁੜਕੇ ਲਿਆਵਾਂ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ।
ਹਿਜਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਦਿਲ ਤੜਪਦੇ ਨੂੰ ਵਰਾਵਾਂ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ।
-
ਜੋ ਕਹਾਂਗਾ ,ਸੋ ਕਰੇਂਗਾ ,ਇਹ ਕਿਹਾ ਸੀ ਤੁੰ ਹਜ਼ੂਰ,
ਹੁਣ ਕਹੇ,ਰਾਹਾਂ 'ਚ ਮੈਂ ਤਾਰੇ ਵਿਛਾਵਾ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ।
-
ਮੈਂ ਸਮੁੰਦਰ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਲੀਲ ਲੈ ਹੰਝੂ ਮੇਰੇ,
ਉਸ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਸਮੰਦਰ ਮੈਂ ਲੁਕਾਵਾਂ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ।
-
ਨਾਲ ਤੇਰੇ ਜੀਣ ਦੇ ਮੈਂ ਖ਼ਾਬ ਤੱਕ ਭੁਲਿਆ ਨਹੀਂ,
ਹੈ ਹਕੀਕਤ ਤੁੰ,ਤਾਂ ਦੱਸ,ਤੈਨੂੰ ਭੁਲਾਵਾਂ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ।
-
ਦਰਦ ਦਿਲ ਦਾ ਲਿਖਣ ਤੋਂ ਹੀ ਵਿਹਲ ਬਸ ਮਿਲਦੀ ਨਹੀਂ,
ਗ਼ਜ਼ਲ ਦੇ ਵਿੱਚ ਬਹਿਰ ਦੇ ਨੁਕਤੇ ਲਿਆਵਾਂ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ।
-
ਡਾ. ਜਗਤਾਰ ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ ਅਜ਼ੀਮ ਸ਼ਾਇਰ ਹਨ। ਪੰਜਾਬੀ ਕਾਵਿ ਜਗਤ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਆਪਣਾ ਮੁਕਾਮ ਹੈ। ਜਗਤਾਰ ਦੀ ਸ਼ਾਇਰੀ ਨੂੰ ਚਾਹੁੰਣ ਵਾਲੇ ਜਿੰਨੇ ਹਿੰਦੂਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਹਨ, ਉਸਤੋਂ ਕਿਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਵੀ ਹਨ। ਪੰਜਾਬੀ ਬਲੌਗ 'ਰਹਾਓ' 'ਤੇ 'ਤੇ ਨੌਜਵਾਨ ਪੱਤਰਕਾਰ ਅਤੇ ਕਵੀ ਨਵਿਅਵੇਸ਼ ਨਵਰਾਹੀ ਨੇ ਡਾ. ਜਗਤਾਰ ਬਾਰੇ ਇਕ ਯਾਦ ਸਾਂਝੀ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਉਕਤ ਲਿੰਕ 'ਤੇ ਕਲਿਕ ਕਰਕੇ ਉਸ ਯਾਦ ਦੇ ਗਵਾਹ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਬਣੋ।
